پیگیری:

پس از تشخیص و درمان اولیه، بیماران مبتلا به سرطان مغز نیازمند پیگیری منظم هستند، زیرا احتمال عود یا پیشرفت بیماری بالا است‌. تومورهای مغز به‌ویژه گلیوبلاستوما، حتی پس از درمان‌های ترکیبی، مستعد بازگشت هستند و بنابراین پایش دقیق بیمار اهمیت اساسی دارد‌.

پیگیری سرطان مغز چگونه انجام می‌شود؟

پیگیری معمولاً با معاینات بالینی و تصویربرداری دوره‌ای انجام می‌شود‌. ابزار اصلی برای ارزیابی وضعیت بیمار MRI مغز با و بدون تزریق ماده‌ی حاجب است که می‌تواند رشد مجدد تومور یا عوارض درمان مانند نکروز ناشی از پرتودرمانی را مشخص کند‌. در ماه‌های نخست پس از جراحی یا پرتودرمانی، تصویربرداری معمولاً هر دو تا سه ماه انجام می‌شود و در صورت پایدار بودن شرایط، فاصله‌ی آن به هر شش ماه و سپس سالانه افزایش می‌یابد‌.

علاوه بر تصویربرداری، ارزیابی‌های بالینی مداوم برای بررسی علائم عصبی جدید مانند سردرد، تشنج، تغییرات شناختی یا اختلال در بینایی و حرکت ضروری است‌. در بیماران تحت درمان شیمی‌درمانی یا درمان‌های هدفمند، آزمایش‌های دوره‌ای خون برای بررسی عوارض دارویی نیز بخشی از پیگیری منظم به‌شمار می‌رود‌.

آیا پیگیری منظم فقط مربوط به موارد عود سرطان مغز است؟

پیگیری منظم در سرطان مغز تنها به تشخیص عود محدود نمی‌شود؛ بلکه فرصتی است برای مدیریت عوارض جانبی درمان، توان‌بخشی شناختی و حرکتی، حمایت روان‌شناختی و بهبود کیفیت زندگی بیمار‌. این رویکرد چندجانبه سبب می‌شود که حتی در مواردی که درمان قطعی ممکن نیست، کنترل بیماری و حفظ کارکردهای حیاتی بیمار در بالاترین سطح امکان‌پذیر شود‌.